นอกจาก hesheit แล้ว มะม่วง เป็นผลงานการ์ตูนน่ารักของตั้ม-วิศุทธิ์ พรนิมิตร ที่ใครๆ ก็หลงรัก

นอกจากวาดรูปมะม่วงแล้ว วิศุทธิ์มักมีข้อความดีๆ แปะพ่วงไว้ให้ได้คิดหรือยิ้มตามเสมอๆ

(เวลาที่เหลือ) นอกจากวาดการ์ตูนแล้ว วิศุทธิ์ยังชอบกินไอติมเป็นชีวิตจิตใจ

(เลยไม่แปลกที่) นอกจากจะมีร้าน Mamuang เป็นของตัวเองที่หลานหลวงแล้ว วิศุทธิ์ยังถือโอกาสพ่วงไอติมแท่งลายมะม่วงมาขายในร้านเสียด้วยเลย

จากแค่ร้านขายผลิตภัณฑ์น้องมะม่วงเลยกลายเป็นร้านที่แจกจ่ายความสุขได้ด้วยไอติมเพียงแท่งเดียว

ร้านที่มีคนเข้ามามุงตู้ไอติมด้วยความรู้สึกเหมือนได้กลับไปเป็นเด็กอีกครั้ง ตาเป็นประกายทันทีที่แกะไอติมแท่งออกจากห่อ อารมณ์ดีไม่หยุดแม้ว่าไอติมจะละลายไปในท้องหมดจนเหลือแต่ไม้ และยิ้มกว้างตบท้ายที่ได้เช็ดไม้ไอติมให้สะอาดแล้วเก็บใส่กระเป๋าเอากลับบ้าน

วิศุทธิ์สร้างรอยยิ้มกว้างทั้งหมดนี้แม้ไอติมจะละลายแล้วได้อย่างไรกัน

วาดมะม่วงเป็นไอติมแท่ง

“เราวาดให้มะม่วงยื่นมือออกมาน้อยที่สุด คิดไว้ว่าท่าต้องประมาณนี้แหละ คนทำไอติมจะได้ทำไม่ยากมาก” วิศุทธิ์วาดไปคุยไปถึงเหตุผลที่ทำให้ไอติมน้องมะม่วงทำท่าชูมือ 2 ข้าง ก่อนจะเล่าย้อนไปถึงการกำเนิดของมะม่วงแบบแท่งครั้งแรกอย่างเป็นทางการของเขา

“เรามาอยู่ตรงนี้ (หลานหลวง) ทำใจไว้เลยว่าคงไม่มีลูกค้าเยอะหรอก แล้วก็คิดว่าโปรดักต์ของมะม่วงเนี่ย คนมาซื้อทีหนึ่งก็คงจะกลับมาซื้ออะไรอีกไม่ได้แล้ว มันไม่ใช่อะไรที่ซื้อซ้ำได้ เราก็เอ๊ะ จะทำอย่างไรดีให้คนที่อุตส่าห์มาเขามีอะไรทำที่มันแฮปปี้มากไปกว่าการมาเจอของเดิมๆ เลยคิดว่า เออ มีของกินหน่อยก็แล้วกัน แล้วไอติมเวลากินก็ง่ายดี เลยคิดทำไอติม เพราะเราเคยทำไอติมขายใน Exhibition มาประมาณ 2 ครั้งแล้วด้วย มันก็ขายได้ แฮปปี้ดี”

บางทีน้องมะม่วงก็เบื่อชุดสีเหลืองแล้วเหมือนกันนะ

“เราให้ร้าน CHIMP TIM ทำไอติมให้ เขาทำไอติมทำมือออกขายตามอีเวนต์ต่างๆ เราก็จะบอกเขาว่าตรงนี้ต้องเป็นสีนี้ๆ นะ ห้ามไม่สวย คือก็เป็นความอยากเห็นไอติมมะม่วงของเราเองด้วยแหละ”

“ห้ามไม่สวย” คือบรีฟสำคัญสำหรับไอติมมะม่วง (ที่มีทั้งรสมะม่วงและไม่ใช่มะม่วง) แรกๆ วิศุทธิ์ให้คนทำลองทำไอติมรสช็อกโกแลตกับนมก่อน ทีนี้พอทำรสที่ทำง่ายกินง่ายแล้ว สเต็ปขั้นแอดวานซ์ต่อไปก็เกิดขึ้น

“พอคนทำเริ่มมั่นใจแล้ว เราก็บอกเขาว่าลองชาเลนจ์อะไรหน่อยสิ เสื้อก็เปลี่ยนเสียหน่อย เขาบอกว่าเปลี่ยนเป็นสีอะไรรสอะไรก็ได้ เราก็เปลี่ยนเลย ทั้งสีชุด ทั้งรองเท้า ตรงรองเท้ามันมีพื้นที่นิดหน่อยจริงๆ ถ้าหน้าร้อนเนี่ยรองเท้าก็จะละลายก่อน ต้องรีบกิน (หัวเราะ) เราทำชุดสีเขียวก็เป็นรสมินต์ สีแดงรสสตรอว์เบอร์รี สีเหลืองเป็นรสคาราเมล แต่บางทีก็เป็นรสมะม่วงนะ ต้องมาลองลุ้นดู บางทีเราก็ลองไปเรื่อย”

วิศุทธิ์เล่าจบแล้วพาเราไปดูไอติมที่ตู้ไอติมที่เขาสั่งมาตั้งไว้ที่ร้าน แถมยังห่อตู้ได้น่ารักน่าชังด้วยน้องมะม่วงลายตา เราพบว่าความละเอียดของไอติมมะม่วงนั้นยิบย่อยจริงๆ นึกภาพตามนะ

ใน 1 แท่งจะมีรสช็อกโกแลตยืนพื้นอยู่ แต่พอกัดตรงชุดเราจะได้กินรสมินต์ กัดไปถึงรองเท้าจะได้กินรสสตรอว์เบอร์รี สรุปรวมความว่า 3 รสในแท่งเดียว แถมทุกแท่งยังสวยเป๊ะไม่มีสีเหลื่อม ไม่มีผิดไปจากคาแรกเตอร์มะม่วงแต่อย่างใด เรานับถือใจทั้งคนวาดและคนทำ

กว่ามะม่วงจะเย็นเจี๊ยบ

“พอทำออกมาเราก็ดีใจที่เขาทำได้ เห็นแล้วรู้สึกว่ายังไงก็ต้องกินน่ะ เพราะเราชอบกินไอติมด้วยไง แต่จริงๆ กว่าจะเสร็จเราก็แก้เขาหลายรอบเหมือนกัน แก้รส แก้รูปร่าง ก็ชิมอยู่หลายรอบ” วิศุทธิ์เล่าไปตามจริงว่ารวมระยะเวลาแล้วกว่าจะแก้ให้เป็นไอติมสารพัดรสอร่อยแบบที่ขายในปัจจุบันก็กินเวลาปาเข้าไป 2-3 เดือน

“ช่วงทำไอติมเท่ากับช่วงก่อสร้างร้านที่นี่เลย (หัวเราะ)” เสียงของวี-ฮิโรกะ ลิมวิภูวัฒน์ (เจ้าของร้าน VL by Vee) ภรรยาของวิศุทธิ์ที่เสริมเข้ามาในบทสนทนายิ่งขยายให้เห็นความละเอียดลออของการทำไอติมเข้าไปอีก

“คนทำเขาบอกว่าดิสนีย์ยังไม่กล้าทำเลย (หัวเราะ) เพราะว่ามันละเอียดมาก แบ่งบล็อกมันยากน่ะ แต่ออกมาแล้วก็คุ้ม เราไม่เคยเห็นไอติมที่สวยขนาดนี้ แล้วพอทำออกมาคนก็มากินเรื่อยๆ เราก็ดีใจ บางคนเขาไม่ซื้อของจริงๆ นะ แต่มากินไอติมแล้วก็กลับบ้าน ซึ่งไม่เป็นไรเลย เราแฮปปี้หมด” วิศุทธิ์ผู้ที่เป็นเหมือนพ่อของน้องมะม่วงเล่าไปยิ้มไปเหมือนภูมิใจในตัวลูกอย่างไรอย่างนั้น

กำลังใจบนไม้ไอติม

“จริงๆ ไม้ไอติมนี่ไม่ได้มีความเป็นการ์ตูนมะม่วงอะไรเลย แต่แทนที่จะกินเสร็จแล้วโยนไม้ทิ้ง เราก็พยายามใส่ข้อความลงไปในไม้ให้เขาเก็บไว้ได้ ก็เป็นข้อความแบบมะม่วงน่ะ มีทั้งหมด 11 แบบ เป็นแบบสั้นๆ ให้พอดีไม้ มีทั้งข้อความเก่าและที่คิดใหม่ แรนดอมแล้วแต่ใครจะได้อะไร” วิศุทธิ์บอกว่าคนที่ทำข้อความบนไม้ไอติมให้ก็คือคนเดิมที่ทำไอติมให้นั่นแหละ โดยเขาใช้วิธีการปั๊มร้อนลงไปบนไม้

“เวลาปั๊มร้อนให้ไหม้มันก็จะมีติดบ้างไม่ติดบ้าง แต่รวมๆ แล้วก็อ่านออกได้นะ” วิศุทธิ์อธิบายงานแฮนด์เมดที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความตั้งใจด้วยเสียงหัวเราะปิดท้ายประโยค

ไอติมลุงลิ้นอิสคัมมิ่งทูโอลด์ทาวน์

ไม่จบอยู่แค่ไอติมมะม่วง วิศุทธิ์ไม่หยุดอยู่แค่นั้น เขาสนุกเลยเถิดไปจนถึงขั้นอยากทำของกินออกมาอีกเพียบ และตอนนี้ไอติมลุงลิ้นก็อยู่ในระหว่างขั้นตอนการผลิต

“ตอนนี้พยายามทำคุกกี้อยู่ ถ้าทำได้คนก็จะสามารถซื้อไปฝากคนอื่นได้ คนญี่ปุ่นมาก็ซื้อกลับประเทศได้ อีกเดี๋ยวคงมีไอติมหน้าตาอื่นออกมาบ้าง ประเด็นคืออยากให้คนมาแล้วมีอะไรใหม่ๆ ให้แฮปปี้ตลอดเวลา เดี๋ยวก็จะทำไอติมลุงลิ้นอะไรอย่างนี้ รู้จักไหมลุงลิ้น ที่ลิ้นยาวๆ น่ะ” เราพยักหน้ารัว ก็แหม สาวกน้องมะม่วงคนไหนจะไม่รู้จักลุงลิ้นล่ะ เราตื่นเต้นที่ได้รู้ข่าวแต่ก็สงสัยในเรื่อง “ลิ้น” ของลุง เลยถามวิศุทธิ์ไปว่าตรงตำแหน่งลิ้นก็จะเป็นไอติมอีกรสหนึ่งน่ะเหรอ

“แน่นอน” วิศุทธิ์ตอบทันทีด้วยสายตามุ่งมั่น

โอเค เรามาถึงจุดที่จะได้ลองลิ้นของลุงลิ้นกันแล้วละชาวเราคนรักมะม่วง ตอนนี้ที่ลุ้นก็คือลิ้นลุงจะเป็นรสอะไรกันนะ????

นั่งกินไอติมน่ารักบนเก้าอี้ไม้หน้าร้าน

สิ่งที่ทุกคนต้องทำหลังซื้อไอติมแล้วคือเดินมานั่งกินบนม้านั่งหน้าร้าน ในช่วงนี้ที่อากาศร้อนจัดไอติมจะละลายไวกว่าปกติ แค่ใช้เวลาถ่ายรูปน้องมะม่วงแป๊บเดียวไอติมก็เริ่มละลายแล้ว

“เราไม่ต้องมานั่งชงกาแฟ คนกินก็ไม่ต้องมานั่งกินกาแฟให้ละลายน่ะ ไอติมมันแป๊บเดียวจบ แต่ก็ทำให้คนแฮปปี้จริงๆ” พอพูดจบ เราถ่ายรูปวิศุทธิ์กับมะม่วงทั้ง 3 แท่งเสร็จ วิศุทธิ์ก็ส่งไอติมให้เรากิน ส่วนตัวเขาก็เดินไปหยิบกระบอกใส่น้ำและไม้ถูพื้น ภาพที่เห็นคือวิศุทธิ์คอยเทน้ำและถูไอติมที่ละลายหยดเต็มพื้นให้หน้าร้านสะอาดสะอ้าน

วิศุทธิ์คนเดียวกับที่วาดการ์ตูนมะม่วงนั่นแหละ

“กินไปเลยไม่ต้องกลัวหก มันต้องถูอยู่แล้ว ปล่อยไว้นานข้ามวันไม่ได้ เดี๋ยวจะติดพื้นแล้วเอาออกยาก” ประโยคนั้นเป็นเสียงของวี-ฮิโรกะที่เดินออกมาช่วยสามีที่หน้าร้านด้วย เธอหันมาบอกเราที่กินไอติมมะม่วงหกเลอะเทอะเต็มพื้น (เหมือนที่ใครๆ ก็หกกัน) ไปก็เกรงใจไป

“วาดเองลบเองนักเลงพอ” เราคิดอย่างนั้นแล้วก็หัวเราะเบาๆ กับความคิดตัวเองด้วยความชื่นชมในตัวพ่อมะม่วงและกำลังใจของแม่มะม่วง ก่อนจะหันกลับมามองไอติมแล้วพบว่ารองเท้าสีแดงรสสตรอว์เบอร์รีละลายไปหมดแล้ว เรากินไม่ทันทั้งๆ ที่วิศุทธิ์เคยเตือนไว้แล้วแท้ๆ

จังหวะนั้นเองที่เราสัญญากับตัวเองว่า คราวหน้าต้องกินเท้าน้องเป็นสิ่งแรกก่อนที่เท้าน้องจะละลายให้ได้

เจอกันคราวหน้านะน้องมะม่วง (ลุงลิ้นก็ด้วย) #ล้างไม้ไอติมเก็บกลับบ้านแป๊บ

Mamuang Shop

1 ถนนหลานหลวง แขวงวัดโสมนัส เขตป้อมปราบศัตรูพ่าย กรุงเทพฯ 10100

เปิดวันพุธ-อาทิตย์ เวลา 11.00-19.00 น.

*ไอติมมะม่วงแท่งละ 100 บาท

ถ่ายภาพ: ดลนภา รามอินทรา